اعتبار سنجی نیمرخ بسامدواژگانی به عنوان ساز وکار سنجش بنای واژگانی در گفتمان نوشتاری

پیشرفت­های حاصله در حوزه فناوری و کاربرد آنها در زمینه­های مختلف از جمله حوزه آموزش مزایای بزرگی را برای انسان به ارمغان آورده است. یکی از برجسته­ترین دستاوردها در این عرصه ابداع در حوزه نرم­افزارهای رایانه­ای نظیر نرم­افزار نیمرخ بسامد واژگانی (LFP) و کاربردهای آموزشی آن در تدریس و سنجش بوده است. در این راستا و در جهت حصول اطمینان از برخورداری این ابزار از ویژگی­های لازم سنجش، این مقاله در صدد اعتبار سنجی کارکرد نرم­افزار نیمرخ بسامد واژگانی به عنوان شاخصه غنای واژگانی در گفتمان کتبی زبان­آموزان ایرانی زبان انگلیسی می­باشد. در این خصوص 50     زبان­آموز رشته مترجمی زبان انگلیسی در این مطالعه شرکت جستند. از هر زبان آموز خواسته شد تا دو متن به زبان انگلیسی در خصوص موضوعات عمومی به عنوان شاخص غنای واژگانی بنویسد. به منظور حصول اطمینان از روایی و پایایی این ابزار، شاخص­های نیمرخ واژگانی از طریق همبستگی مورد محاسبه قرار گرفت لیکن هر ویژگی بطریق مقتضی خود مورد محاسبه قرار گرفت. روایی این ابزار بر اساس ضریب همبستگی نمرات ماخوذه با شاخص­های چهارگانه سنجش سطح دشواری واژگانی محاسبه شد اما در ارتباط با پایایی این نیمرخ ابتدا نسخه تولیدی آزمون سطوح واژگانی به اجرا درآمد و سپس متون نگارشی زبان­آموزان به نرم­افزار نیمرخ واژگانی  (P_Lex)وارد شد. یافته­ها حاکی از همبستگی معنادار بین نیمرخ­های غنای واژگانی زبان آموزان بر اساس پردازش نرم­افزاری می­باشد. بنا به نمایش ضریب همبستگی معنادار و ارتیاط این شاخص­ها با آزمون سطوح واژگانی ادعا می­شود که شاخص­های نیمرخ واژگانی تا حدودی از روایی و پایایی مورد نظر برخوردار بوده لیکن توصیه می­شود که این ابزار ملازم با سایر ابزارهای مرتبط در جهت سنجش توانایی و دانش واژگانی به کار گرفته شود.